Weihnachtsgedichte und Weihnachtsverse
Bärndütschi Wienachtsvärsli und Wintervärsli

I ha ne schöni Chappe anne,
Us Wule mit zwe Zöttle dranne,
Wen’s dusse schneit, dass Gott erbarm,
De ha se gärn, de git si warm.
 

Chumm, chlis Vögeli, zeig, wo bisch ?
Chumm, hüpf zuemer uf e Tisch !
Lue, was i der zwäggmacht ha:
Nüss und Fett mit Chärne dra !



Was isch so wyss und weich wie Fluum ?
Wen’s uf di fallt, so gspürsch es chuum ?
Ligts fescht am Bode, de hingäge
Isch’s für e Winterdport e Säge !
Me seit, i syg es luschtigs Chnöpfli,
Mit blonde Haar und zwöine Zöpfli.
E grosse Wunsch a ds Chrischtchind han i:
I wünsche mer e Bäremani !


Samichlous, du liebe Maa,
Chumm, du musch es Müntschi ha !
I dym Sack, da hesch du dänk,
O für mi es luschtigs Gschänk ?
Du bisch doch e so ne Gute,
Bringsch mer sicher e kei Ruete,
Nume luter feini Sache !
Säg, chasch du o Güezi bache ?
Am Fänschter blüet e Wienachtsstärn,
Wo ds Mueti gschänkt bercho het färn.
Nie hätt es dänkt, es brächt ne für,
Im Chäller unde, näb der Tür,
Doch, won es ne het ufegno,

Sy roti Blettli fürecho !
Jetz blüeit er, s isch e wahri Pracht
Und lüüchtet no, sogar ir Nacht !


Es grosses Brüel vernimmt me z Bärn,
Es isch no lüter weder Färn !
D Studänte mit de wysse Chappe
Tüe mit em Eseli umetrappe.
Dä treit zwe grossi Chörb voll z Ässe,
Kes Chind, wo brület, wird  vergässe !
Der sächst Dezämber, so isch’s Bruuch,
Wird all Johr gfyret – wenn o ruuch.
Wytab vo allem Gstürm und Gschtank,
Steit imne Rank e grüeni Bank.
E chlyne Wäg füert drann verby...
Im Wald e Spur, vo zwene Schy,
S isch chalt und het e huuffe Schnee,
Ringsume chame niemer gseh.
Ganz i der Neechi suecht e Has
Wo Hunger het und Gluscht, nach Gras.
S isch müüselistill, me ghört kes Chind,
Chly Schnee fallt ab de Böim vom Wind.
D Luft isch no so, wi si sötti sy,
So früsch und suber – schnuuf tief y !

Lueg, was hänkt de da am Brunne ?
Glitzeret und glänzt ir Sunne ?
Gseht  uus, win es glesigs Rüebli ?
Säg mer’s gschwind, mys liebe Büebli !


Es Ross steit müed im Strossegrabe,
S het d Ouge zue, der Chopf hänkt abe,
Der ganz Tag het es müsse traabe,
Und i sy Stall darf’s ersch am Aabe.
Derfür cha’s jetz es Zytli löie
Uns Haber us sym Frässsack chöie.
Ds Leitseili isch am Bock aabunde,
Der Gutscher sitzt im Wietshuus unde.
Der Föhn geit, es wird langsam wermer,
Der Schneemaa chlynet und wird ermer.
Sy Huet sitzt tschärbis uf em Chopf,
Ar Rüeblinase hänkt e Tropf.
Am Bode ligt der Bäsestiil
Är isch ihm z schwär, är isch im z viil.
We’s wyter föhnet, o herrje,
Chasch morn der Schneemaa nümme gseh !

D Schue rugge uf em herte Schnee,
S isch byssig chalt und tuet eim weh,
Der Huuch isch wyss, me cha ne gseh.
D Hünd tüe eim leid und  d Ross und d Reh.
Der Winter macht sech breit bigoscht,
Mit Ys und Schnee und Eind und Froscht.
WeihnachtsStartseite Weihnachtsplätzchen WeihnachtsShop ADVENTSKALENDER
SchweizerSeiten